බුදු හාමුදුරුවෝ වදාරණවා ආනන්ද මේ සීලය, විපිළිසරය ම පරමාර්ථ කොට පවතිනවා. ඒ විපිළිසරයම ආනිසංස කොට තියෙනවා කියලා. දැන් පැති දෙකක් ප්‍රතිඵලයේ පැති දෙකක් පෙනෙනවා. ඒ කියන්නේ මොකක්ද ? ද්වේෂය පහළ වන නිමිත්තක් ඉදිරිපත් වුණ හැටියෙ සිත විපිළිසර කරනවා. රාගය පාලක නිමිත්තක් ඉදිරිපත් වුණ හැටියේ සිත විපිළිසර කරනවා. මොකද ඒකට වුවමනා කරන බලය අපි වගා කරලා තියෙනවා. එබැවින් විපිළිසර ඇති වුණොත් අර කිවූ දුක් විඳිමට සිද්ධ වෙනවා. ඉතාම අමාරුවෙන් විඳින්න සිදුවෙනවා. එබැවින් යම් කිසි පුද්ගලයෙක් තමා අමාරුවේ වැටෙන පැත්ත පෙනි පෙනී එකටම වැටෙනවා නම් ඒ මිනිහා ගැන කතා නැහැ. කතා නැත්තේ ඒ මිනිහා පිස්සෙක්. මේ වළේ වැටුණොත් ගොඩ එන්න බැහැ මනුස්සයෝ කියලා කියද්දිත්, කෑ නොගහ ඉඳින් පිස්සා, කියලා පනිනවා නම් අනේ ගොවියෝ පැනහන් පැනලා ඉතින් ඕකට වෙලා හිටපන් කියලා කියන්න වෙනවා. පැනපු මිනිහා ඒ දුක විඳිනවා ඇති. යම්කිසි පුද්ගලයෙක්, දන්නවා නම්, හිතනවා නම්, පිළිගන්නවා නම්, මේ තත්ත්වයෙන් තමයි සියල්ල මතු වුණේ, එමෙන්ම ලෝකයේ තියෙන සියලු අඩන්තේට්ටම් ගති මතු වුණේ, කැළඹුනේ කියලා එයා ලෑස්ති නැහැ දුක්විඳින්න. ඒක නිසා ලෝකයේ වැඩ මට නවත්වන්න බැහැ. ඒකට මම ලෑස්ති නැහැ කියලා ගත්තු හැටියේ එයා නවත්තන්නෙ මොකක්ද ? විපිළිසර භාවයයි එයා නවත්තන්නේ. විපිළිසර භාවය කියන්නේ නිමිත්ත ඉදිරියේ සිත කලබල වීම යි.
No comments:
Post a Comment